“Bawat bansa ay may sariling wika, habang
may sariling wika ang isang baayan ay taglay niya ang kalayaan”
Ang pagkakaroon ng pambansang
wika ay hindi nagging madali sa atin. Sa kadahilanang dumaan muna ng maraming
proseso ang pagtatalaga ng ating sariling Wikang Pambansa ang FILIPINO. “Ang wika ay pag-iisip ng
bayan”. Wari’y tunay nga ang aisipang ito bagama’t nagsisilbi itong pambuklod
sa ating mga Pilipino tungo sa isang umuunlad at nagkakaisang bansa.
Sa
panahon ngayon ay umiiral na an gating “colonial mentality” kung saan tayp ay
mas nahuhumaling sa mga kultura ng ibang bansa at sa kanilang wika. Kung kaya’t
ngayong buwan ng Agosto kung saan itinalaga ng Pampanguluhang Proklamasyon
Bilang 1041, s. 1997 na ipinagdiriwang ang Buwan ng Wika simula Agosto 1-31. Ang
pagdiriwang ngayong taon na ito ay may temang- “Wikang Katutubo: Tungo sa Isang
Bansang Filipino”. Kung saan binigyang diin ang Wikang Katutubo.
Sa sarili kung pagkakaunawa ay ang
tunguhin natin ngayon na bigyang pagpapahalaga an gating wika hindi lang ang
wika nating Filipino ngunit ang ating iba’t ibang wikang katutubo kung saan
binubuo ito ng 130 na wika gaya ng Ilokano, Cebuano, Hilagaynon at iba pa.
Totoong kailangan nating pag-aralan,
pahalagahan, at ipagmalaki ang ating wikang Filipino ngunit hindi lang ito ang
mayroon tayo. Mayroon tayong mga iba ring wika na ginagamit din natin sa ating
mga probinsya o rehiyon na nagging malaking sangkap para sa ating pag-unlad. Kung
kaya’t pahalagahan natin an gating mga wika hindi lang ang wikang Filipino
kundi pati ang mga iba pang katutubong wika.
Ika nga ni Rizal, “Ang di magmahal
sa sariling wika ay higit pa an gamy sa malansang isda”. Mahalin ang ating wika
at ipamalaki sa iba. Wikang Katutubo at Flipino tungo sa pagkakaisa at
ikauunlad ng isang bansang Filipino!
No comments:
Post a Comment